Έφτασε η Σαρακοστή, η εποχή του Ταραμά, του Χαλβά και της Λαγάνας. Σε λίγο, μόνο έτσι θα θυμόμαστε τις πάλαι πότε μεγάλες θρησκευτικές περιόδους. Από τα φαγητά. Η γιορτή της Βασιλόπιτας. Η γιορτή των Κόκκινων Αυγών και του Σουβλίσματος. Αλλά τί να πεις, η αλλοτρίωση έχει εισβάλλει για τα καλά στην καθημερινή ζωή των αθρώπω, και η Χριστιανική μας Ταυτότητα χάνεται στον βωμό των Τσιπ-666-φακελώματος.
Την Καθαρά Δευτέρα αμέλησα να κάνω μπάνιο και δεν πέταξα αετό. Πέταξα όμως ένα απαίσιο ξερό βρώμικο σουβλάκι από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο κενό μου στομάχι. Οι απεργίες μου προκαλούν μελαγχολία. Προτιμώ λαγάνα με ταραμά. Οι φρή πρέςς τελευταία ακούγονται σαν επιθέσεις πόκεμον.
Ohm 
θεσπόσφατα σχολεία