Ποιός είμαι; Ποιά είναι αυτή η μυστηριώδης αποκρουστική μάζα κρέατος που στέκεται με γουρλωμένα τα μάτια μπροστά στην αλλόκοτα λαμπυρίζουσα οθόνη; Ποιός είναι αυτός που γράφει αυτές τις λέξεις, με τόση υπομονή και προσοχή, προσέχων και προσεχόμενος; Τι είναι αυτό που φοβίζει ακόμα και τους ατρόμητους, αυτό που κείτεται στα μαύρα βάθη της ύπαρξης, αυτό που προκαλεί ανείπωτο τρόμο στους υπερβολικά περίεργους; Τι οδηγεί στην αποσιώπηση της ανέλιξης μη ανθρώπινων πλασμάτων στην εξουσία, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας μη ανθρώπινος πολιτισμός βασισμένος στην εκμετάλλευση των ανθρώπινων πόρων; Ποιό είναι, στο κάτω κάτω, το νόημα του κόσμου, και γιατί αυτός τείνει να δημιουργεί ανούσια και άχρηστα μπλογκ;
Απαντήσεις σε αυτές τις βασανιστικές ερωτήσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν. Μόνο κι άλλες ερωτήσεις. Μόνο κι άλλα ερωτήματα. Μόνο κι άλλες απορίες, κι άλλες υποθέσεις, κι άλλο χάος, χάος, χάος.
(Τελικά δεν είπα τίποτα περί εμού, ε; Ε, λοιπόν, είμαι ο Θρώγκος, τίποτα τρομερό)
Ohm 
Ας αναλάβω τότε εγώ την επιστημονική διαλεύκανση του επικείμενου οντολογικού προβληματισμού του εν λόγω πλάσματος.
Το «θρώγκος» δεν αποτελεί μια τυχάρπαστη χρήση των γραμμάτων. Προέρχεται από την αλλοδαποντανταϊστική ρίζα *Th^rog , που αρχικά χρησιμοποιείτο από τους λαούς της νταντα-ο-χώρας στις αρχές του 20ου αιώνα για να περιγράψουν το πήδημα/άλμα του βατράχου. Άλλοι περισσότερο βάρβαροι ομιλητές της γλώσσας αντικατέστησαν τη ρίζα με το «κουάξ». Τη ρίζα αυτή τη χρησιμοποίησαν μεταγενέστεροι λαοί, όπως αυτοί της βορειοδυτικής Ευρώπης, και την μετέτρεψαν σε *fr^og, δηλαδή frog. Στην νταντα-ο-χώρα, μολαταύτα, η ρίζα άρχισε να παραλλάσσεται σημασιολογικά και να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της εποχής, όπου στα τέλη πια του 20ου αιώνα με την εμφάνιση της θεωρίας περί libido, το πήδημα του βατράχου ως κίνηση μεταφράστηκε στο πήδημα του βατράχου ως πράξη. Η κατάληξη «-ος» και η δημιουργία του ουσιαστικού «throgos» -άρα ελληνιστί «θρώγκος»- δηλώνει απλούστατα το άτομο που επιτελεί την πράξη. Τώρα πια το «κουάξ» δηλώνει το αναφωνητό του βατράχου κατά το «πρακτικό άλμα» του.
Η διάλεξη αγαπητοί συντανταϊστές θα επισφραγιστεί με τον εκλεκτό μπουφέ από βατραχοπόδαρα αλά φρανσαίζ με σάλτσα μαδέρας και λαζάνια σωτέ αλά κρεμ.
Και όμως! Η ρίζα εντοπίζεται και στην αρχαία ελλάδα: η ρίζα *θρ- > θράω, -ώ | θραύσις και *γο- > γόνιμι | γόνος, που μετέπειτα παραλλάχτικε όταν πέρασε στους ρωμαίως σε *γκο- > γκόντ (god). Από αυτά βγαίνουν οι λέξεις θρώγος ή/και θρώγκος. Το ρήμα «θρώγειν» μπορεί να ερμηνευτεί ως «θρω τον γόνον» ή αλλιώς, νεοελληνιστί, «σπάζω τα αρχίδια». Έτσι ο θρώγος (και μετέπιτα θρώγκος), είναι αυτός που σπάζει τα αρχίδια.
Καλούμε την αγαπητή Gioconda σε φιλολογικό-φιλοσοφικό διάλογο, για την πλήρη διελεύκανσην, άνευ χλωρινός και λοιπών καθαριστικών, του θέματος.
Ας πιούμε ένα κρασί και ας φάμε σταφύλλια στη Μεγάλη Βρεττανία την Παρασκευή στις 7 η ώρα. Ας αμπελοκατουρήσουμε.
συμφωνώ σε όλα και περιμένω τις ίδιες απαντήσεις
Giati i mana sou de se petakse apo tin kounia? POSA KILA MALAKAS ( i «αποκρουστική μάζα κρέατος» ) eisai? AME XTIPA TO KEFALI SOU SE KANA TIXO… KARNAVALI… PAW NA KSERASW…
Είμαι 65 κιλά μαλάκας και δε μ’ αρέσει το καρναβάλι.
θρώγκε ο φίλος της βρεφοσαλάτας
τώρα αγπάει και εσένα,θέλει φαίνεται αλλαγές με το νέο έτος που έρχεται
αριστοτέλη μου εσύύύύ
(αναρωτιέμαι΄πόσο θα κρατήει το νέο σήριαλ!)
Έλειπε ένα τέτοιο σχόλιο όμως.
χαιρετίζω συντροφικά το αδερφό μπλογκ. διάβασα κάμποσες αναρτήσεις, καλά πέρασα. καλή δύναμη να χουμε..
με το συμπάθειο κιόλας, σας προσθέσαμε στα λίνκεά μας.
Eίσαι τρισμέγιστος αν και λιγο αλλοτριομορφοδίετος. Θα σε έβαζα στα λινκ μου, αλλα βαριέμαι. Αλήθεια. Καμιά φορά νομίζω ότι ο μόνος μου φίλος είναι η Μάινα του κυρ-Αντρέα. Μάλλον επειδή είναι ο μόνος άνθρωπος που μου μιλάει. Ομως δεν είναι άνθρωπος. Είναι Μάινα. Τώρα στην περίπτωση του Στέλιου Μάινα δεν ξέρω αν μετράει.
Ξαναπές για τα Σπάτα γαμώμανε και θα γαμηθείς στο υπόσχομαι!!!
Που είσαι άξιος να πείς εσυ για τα Σπάτα.. Έχετε γίνει όλοι συγγραφείς αρχίδια…
ΣΠΑΤΟΥΛΕΣ
Οι Σπάτανοι είναι η κλανιά των Μεσογείων και τα Σπάτα είναι η κόλαση επι γης. Και δεν περιμένω εσένα να μου το πεις για να γαμηθώ ΖΟΑ ΜΟΣΧΑΡΙΑ ΣΠΑΤΑΝΙΑ