Τραγούδι no.1: I’m waiting for the man – The Velvet Underground & Nico
Αφιερωμένο: στο 14 και το 11
I’m waiting for my man (εσένα περιμένω γλυκό μου τρόλλεϊ μες στο τσουχτερό κρύο)
Twenty-six dollars in my hand (το εισιτήριο φυσικά)
Up to Lexington 125 (Πατησίων/Αλεξάνδρας)
Feel sick and dirty more dead than alive (ε, φυσικά, με τέτοιο ψωλόκρυο έχουν νεκρώσει τα άκρα μου)
I’m waiting for my man
Hey white boy, what you doin’ uptown? (πού πάτε όλοι καλέ κυριακάτικα;)
Hey white boy, you chasin’ our women around? (κι εσύ καλέ γριούλα τι κάνεις στις δύο τα ξημερώματα μες στις συγκοινωνίες;)
Oh pardon me sir, it’s the furthest from my mind (το χάσαμε το μυαλό μας)
I’m just lookin’ for a dear dear friend of mine (το χάσαμε τελείως)
I’m waiting for my man
Here he comes, he’s all dressed in black (μετά από εικοσιπέντε λεπτά αναμονής, ντυμένο στα μωβ)
PR shoes and a big straw hat (είναι στις ομορφιές του σήμερα)
He’s never early, he’s always late (αυτό θεωρείται δεδομένο)
First thing you learn is you always gotta wait (χα, χα, χα. Πολύ αστείο)
I’m waiting for my man
Up to a brownstone, up three flights of stairs (τα παλιά είχανε και σκαλάκια, τώρα έχει και ράμπα για ανάπηρους)
Everybody’s pinned you but nobody cares (αποξένωση στη σύγχρονη πόλη ακόμα κι όταν κωλοτρίβεσαι με τον άλλον)
He’s got the works gives you sweet taste (και κυρίως γλυκειά μυρωδιά)
Then you gotta split because you got no time to waste (εμ, πρέπει να χωρίσουμε κάποια στιγμή, δεν ανέβηκα για τουρισμό)
I’m waiting for my man
Baby don’t you holler, darlin’ don’t you bawl and shout (μην έχετε και απαιτήσεις κυρία μου, σε δημόσια συγκοινωνία μπήκατε)
I’m feeling good, you know I’m gonna work it on out
I’m feeling good, I’m feeling oh so fine
Until tomorrow but that’s just some other time (ε, όταν φτάσω θα είμαι καλά)
I’m waiting for my man
Τραγούδι no.2:Shabop Shalom Baby – Devendra Banhart
Αφιερωμένο: στους νυχτερινούς ταξιδιώτες
Κι όταν έφτασε, μπήκα μέσα με λαχτάρα και τα μάτια μας αντάλλαξαν γλυκά μπαστουνάκια από ζάχαρη. Καθίσαμε όλο ρομάντζο ανάποδα και βλέπαμε την καλοφωτισμένη Ακρόπολη μέσα από την χριστουγεννιάτικα στολισμένη Πατησίων. Ήταν τόσο αγαπησιάρικα. Η αγάπη μας κράτησε όσο μακρύ ήταν το κόκκινο σκουφάκι σου και το μαύρο μου εβραϊκό κασκόλ. Η καρδιά μου βαρούσε ταμπούρλα τόσο δυνατά, που η υπερκόσμια μουσική του υπερπέραντος σταμάτησε με ένα «σκριτς». Τότε εσύ έγειρες μπροστά με χάρη και με κοίταξες. Μετά, με ξανακοίταξες. Μετά, αναστέναξες και πέρασες μπροστά μου σαν οπτασία. Κατέβηκες στη στάση των Αγγέλων χωρίς να κοιτάξεις πίσω. Στα αυτιά μου ηχούσε η μουσική του σύμπαντος.
Our story begins on a sunday afternoon
Just between halfway tree and spanish town
Where a young boy
Not yet the cock o’ the walk that he would soon become,
Was lying on the grass and takin’ in the sweet and sensuous scent of hibiscus
That languidly lilted along the summer breeze
It was at this precise moment that he saw her.
Her walk was soft and delicate with a thaumaturgical touch
That only a rabbi’s daughter could have
Before their eyes had even met
Her luminous lips had already lured him in
Salvation winked with he promise of a briss held at pinnacle
And a congregation of sages bunny hopping and chicken dancing to yiddish mento
Η αγάπη μας κράτησε τόσο ώστε να ικανοποιήσει τρία πορτοκάλια και μια παραπεταμένη ντομάτα στη Μεσολογγίου.
Your sweet supple breasts are golden ghettos
Soft statues in stilettos
Two wise men instead of three
Και το κρασί έκανε φλοπ φλοπ μέσα στη γούνινη φωλιά του.
Blow a kiss just for me
I’m ever in a foul mood
I’ve gotta see you in your talmud
And so happy in makes me
Η Βίβλος μας συνοδεύεται από μπακαλιάρο και μπουκίτσες σκύλου.
You wanna know who
Who wrote the book of jude?
She wants to know who
(who who who who who)
Who wrote the dead sea scrolls?
Well, i did, i did
Yeah
Yes, i did, i did
Μυστήρια του σύμπαντος γραμμένα σε ινδική γραμματοσειρά.
Hexakosioi hexekonta hex phobia can be a fun ordeal
I swear by solomon’s seal
Και τελικά ότι και να κάνεις θα καταλήξεις σε τροπικότητες και γραφικότητες και μόνιμες τσάντες. Εξάλλου δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς δεδομένου ότι όλοι μας γραπωνόμαστε από τις συνήθειές μας. Έτσι δεν είναι;
Επίλογος και Χορηγός του Ποστ: Η μαστούρικη αλανιάρα γάτα που περνούσε κάτω από το κιγκλίδωμα.
Με αυτοεκτίμηση,
Θρώγκος.
(ναι, εγώ)
Ohm 
θεσπόσφατα σχολεία