Ποιοτικό ραδιόφωνο για όλη την οικογένεια από τον Φώβο και την Αθηνά. Σημερινό θέμα: το κομμουνιστικό σύμφωνο του Κυότο.
Και εις ανώτερα.
Ανάδραση 18 Μαΐου, 2008
Κάθε 15 μέρες κοντοστέκομαι έτσι όπως όταν χάνω το 11 περπατάω μέχρι την επόμενη στάση και μετά μέχρι την επόμενη στάση και κάθε λίγο και λίγο κοντοστέκομαι και κοιτάω προς τα πίσω μήπως και έρχεται, έτσι ακριβώς λίγο ενδιαμέσως ποτών και ξενυχτιών και τρεξιμάτων και σκέφτομαι το Νόημα της Ζωής. Έτσι λοιπόν μπορεί να μη βγω ένα βράδυ, ίσως και να μην κάνω τίποτα όλη μέρα. Γρήγορα όμως ξεχνιέμαι και συνεχίζω το τρέξιμο για άλλες 15 μέρες.
Τέτοια που λέτε.
Μεγάλη κουβέντα 17 Μαΐου, 2008
– Ήπιες τίποτα;
– Τα πάντα.
– Ε, άμα ήπιες, αυτό είναι.
Μεγάλη κουβέντα Έλλη μου.
Σύγκριση έτοιμης μανιταρόσουπας 12 Μαΐου, 2008
Μετά από πειραματική δοκιμασία της έτοιμης μανιταρόσουπας της Knorr και της αντίστοιχης της Maggi κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:
Η μανιταρόσουπα της Knorr:
Πλεονεκτήματα
- Έχει τις τρεις μερίδες που περιέχει σε ξεχωριστά φακελάκια – ξέρεις που αρχίζει η μία και πού τελειώνει η άλλη
- Γίνεται πιο γρήγορα, και δεν χρειάζεσαι κατσαρόλα (απευθείας στο φλιτζάνι)
- Βρίσκεται πιο συχνά στα σουπερ μάρκετ.
Μειονεκτήματα
- Είναι σχετικά ακριβή.
Η μανιταρόσουπα της Maggi:
Πλεονεκτήματα
- Έχει περισσότερα μανιτάρια (περιεκτικότητα 7% σε σχέση με την 1% περιεκτικότητα της Knorr) και σε μεγάλα κομμάτια.
- Είναι φτηνότερη
- Οι μερίδες της είναι πραγματικές μερίδες και όχι φλιτζάνι του εσπρέσσο.
Μειονεκτήματα
- Περιέχει 2 μερίδες σε ένα ενιαίο φακελάκι
- Είναι πιο δυσεύρετη
- Χρειάζεται 5 λεπτά σε χαμηλή φωτιά
Συμπέρασμα: Προτιμούμε την μανιταρόσουπα της Maggi μόνο και μόνο λόγω της τιμής.
Ευχαριστούμε την Προμηθευτική Α.Ε. για την φιλοκερδή παροχή των δειγμάτων.
Ο ύπνος παίρνει τα παιδιά
Ένας σημαντικός παράγοντας για να κοιμάσαι παραπάνω είναι τα απίστευτα όνειρα που βλέπεις τις τελευταίες ώρες του έξτρα ύπνου. Αν μάλιστα ξυπνάς και κάθε δυο ώρες και σκέφτεσαι διάφορα πράγματα, αυτά ενσωματώνονται με έναν μοναδικό ονειρικό (TM) τρόπο στα ήδη υπάρχοντα όνειρα δημιουργώντας μοναδικές καταστάσεις απείρου κάλλους. Σήμερα λοιπόν δεν λυπάμαι καθόλου που θυσίασα δύο πανεπιστημιακά μαθήματα στον ύπνο, γιατί είδα όνειρα που περιείχαν (μεταξύ άλλων):
– Όνειρο μέσα στο όνειρο (κλασικές αξίες)
– Τους ΑΜΑΝ (ποιός ξέρει πού βρέθηκαν αυτοί)
– Σούβλισμα αρνιών (κατάλοιπο του πάσχα)
– Διπλό σούβλισμα αρνιών (σαν να κάνεις κουπί ένα πράγμα)
– Μεταλλαγμένα Πατήσια (κάβλα)
– Σάικο καταστάσεις με σκουπίδια (απωθημένο ρακοσυλλέκτη)
– Κάποιες στιγμές lucid dreaming (στο όνειρο μέσα στο όνειρο)
– Γενικότερα σουρρεαλιστική απόλαυση (λέγε με «χαρά του να μην καταλαβαίνεις τίποτα»)
– Ναρκωτικά (το προηγούμενο ποστ μάλλον έκανε τη δουλειά του)
Γι’ αυτό, όποτε μπορείτε, κοιμάστε άνθρωποι, κοιμάστε κοιμάστε.
Το παράπονο 8 Μαΐου, 2008
Εκεί πούμουν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη στου δρόμου τα μισά, έρχεται ένας αναρχοφασίστας, παίρνει με τη βία το δυσλειτουργικό μου τετράδιο και γράφει ένα φουτουριστικό μανιφέστο. Εγώ τί να κάνω; Δεν του είπα τίποτα, γιατί ήξερα πώς θα προσβληθεί. Στο τέλος μου άφησε ένα αποτύπωμα του σάλιου του στη διπλανή σελίδα και με παράτησε σα στιμμένη λεμονόκουπα. Έκτοτε, προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω να ιερογλυφικά του, γιατί πόσο συχνά αφήνει ένας αναρχοφασίστας φουτουριστικά μανιφέστα στο τετράδιό σας; Πολύ σπάνια.
Άστα 3 Μαΐου, 2008
Ξαναζεσταμένο ψωμί που λέτε στην Κουμαριά. Ούτε καν στα κάρβουνα, στο φούρνο μικροκυμάτων χωρίς κανένα έλεος, πού να φας το λάστιχο μετά. Λες και δεν ξέρουν. Αλλά μια ζωή, τώρα θ’ αλλάξουν; Αν γεννηθείς καπιταλιστής, μια ζωή καπιταλιστής θα είσαι. Εμένα μου τα ‘λεγε ο Θοδωρής ο ουκρανός, γι’ αυτό και έγινα σοσιαλιστής και με βλέπεις τώρα και ψηφίζω κόκκινο. Γιατί και τον Ελαιώνα ο Καραμανλής και η δεξιά τον γέμισε εργοστάσια που ανεβαίνεις πάνω στον ιερό τον βράχο και βλέπει το μάτι σου μέχρι τον ορίζοντα βιομηχανίες. Κατάλαβες; Ανοίξανε τα σύνορα οι δεξιοί σαν τους βλάκες και μπήκε μέσα κάθε καρυδιάς καρύδι. Στο σχολείο το δημοτικό είχαμε μεις έναν αλβανό, τον Πύρρο, χρυσό παιδί, από χωριό βουνίσιο. Τότε ήταν μια χαρά, μετά κατέβηκαν με το Χότζα όλα τα κουμάσια, η κακή φάρα. Αυτοί όλοι Σιβηρία θέλανε. Και τους βάλαμε στα σπίτια μας να μας χτίσουνε πλακάκια και μας κλέβανε τους μπιντέδες. Κακή φάρα. Γιατί, κάνανε κανα κακό οι Αρβανίτες που είχαμε; Μια χαρά αθρώποι, είχανε τις στάνες τους, κάνανε τους γάμους τους, δε μιλιόμασταν πολύ αλλά δε μας ενοχλούσανε. Τους είχαμε δώσει και την Ελενίτσα του Μπουρτζάκη την παντρέψαμε με έναν τσέλιγκα. Αυτοί πούρθανε μετά μας τα χαλάσανε. Αυτοί θέλανε άλλα πενήντα χρόνια Στάλιν για να στρώσουνε. Μας τη βγήκανε όμως οι Αμερικάνοι και πάνε τα σοβιέτ και το κόμμα το κουτσουρέψανε. Τώρα μας περνάνε και οι ρεφορμιστές του κ.κ. εσωτερικού. Άστα.
Γύρισα. 2 Μαΐου, 2008
Απλά αναφέρω πως αναβάλλω εδώ και μιάμιση ώρα την επανεκκίνηση του υπολογιστή μου για ενημέρωση του anti-virus. Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν ποστ για την εθνική οδό Αθηνών-Ασπροβάλτης, την Αντιπαροχή, τους Ευζώνους, τον Αναρχοφασισμό, την Μουσική, την Κοινωνία, την Εκπαίδευση και την Ανάσταση του Χριστού Θεασάμενοι Προσκυνήσωμεν.
Ohm 
θεσπόσφατα σχολεία